قوله تعالى: یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند، لا یحل لکمْ شما را حلال نیست، أنْ ترثوا النساء که زنان یکدیگر بمیراث برید کرْها بر نبایست ایشان، و لا تعْضلوهن و ایشان را از نکاح باز مدارید، لتذْهبوا ببعْض ما آتیْتموهن تا از آنچه فرا ایشان میباید داد چیزى برید، إلا أنْ یأْتین بفاحشة مگر که فاحشه‏اى کنند، مبینة فاحشه‏اى به بینت روشن کرده و محکم، و عاشروهن بالْمعْروف و با ایشان بنیکویى زندگانى گزارید،، فإنْ کرهْتموهن اگر ایشان را نخواهید و خوش نیاید شما را، فعسى‏ أنْ تکْرهوا شیْئا مگر که شما را ناخوش آید چیزى، و یجْعل الله فیه خیْرا کثیرا (۱۹) و خداى در آن شما را نیکویى فراوان دارد و سازد.


و إنْ أردْتم اسْتبْدال زوْج و اگر خواهید بدل گرفتن زنى، مکان زوْج دست باز داشتن زنى، و بجاى وى دیگرى بزنى کردن، و آتیْتمْ إحْداهن قنْطارا و آن زن را داده باشید قنطارى از مال، فلا تأْخذوا منْه شیْئا چیزى از آنچه وى را دادید باز مستانید. أ تأْخذونه مى‏بازستانید از آن کاوین که وى را دادید، بهْتانا بیدادى بزرگ، و إثْما مبینا (۲۰) و بزه آشکارا؟!


و کیْف تأْخذونه و خود چون باز ستانید؟ و قدْ أفْضى‏ بعْضکمْ إلى‏ بعْض پس آن گه بیکدیگر رسیده و هام پوست زیسته باشید، و أخذْن منْکمْ میثاقا غلیظا (۲۱) و ایشان از شما بستده‏اند پیمانى بزرگ.


و لا تنْکحوا و بزنى مکنید، ما نکح آباوکمْ من النساء آن زن که پدران شما بزنى کرده باشند، إلا ما قدْ سلف مگر آنچه در جاهلیت بود و گذشت، إنه کان فاحشة آن زنا است، و مقْتا و زشتى است، و ساء سبیلا (۲۲) و بد راهى و سنتى که آنست.


حرمتْ علیْکمْ حرام کرده آمد بر شما، أمهاتکمْ بزنى کردن مادران شما، و بناتکمْ و دختران شما، و أخواتکمْ و خواهران شما، و عماتکمْ و خواهران پدران شما، و خالاتکمْ و خواهران مادران شما، و بنات الْأخ و دختران برادران شما، و بنات الْأخْت و دختران خواهران شما، و أمهاتکم اللاتی أرْضعْنکمْ و مادران شما که دایگان شمااند بشیر، و أخواتکمْ من الرضاعة و هام شیران شما که خواهران شمااند بشیر، و أمهات نسائکمْ و خورسوان شما یعنى مادران زنان شما، و ربائبکم اللاتی فی حجورکمْ و دختر ندران شما که در کنارهاى شمااند، منْ نسائکم اللاتی دخلْتمْ بهن از آن زنان شما که با ایشان بوده‏اید و دخول کرده‏اید، فإنْ لمْ تکونوا دخلْتمْ بهن اگر با ایشان بوده‏نبید و دخول نکردید، فلا جناح علیْکمْ بر شما تنگى نیست، و حلائل أبْنائکم و زنان پسران شما، الذین منْ أصْلابکمْ ایشان که از پشت شما آیند، و أنْ تجْمعوا بیْن الْأخْتیْن و حرام است بر شما بزنى داشتن دو خواهر بیک جاى، إلا ما قدْ سلف مگر آنچه در جاهلیت بود و گذشت. إن الله کان غفورا رحیما (۲۳) خداى آمرزگار است مهربان همیشه.


و الْمحْصنات من النساء و حرامست بر شما زنان شوى‏مند، إلا ما ملکتْ أیْمانکمْ مگر چیزى که ملک شما بود، کتاب الله علیْکمْ این نبشته خدا است بر شما،، و أحل لکمْ و شما را حلال کرد و گشاده ما وراء ذلکمْ هر چه گذارنده آنست که بر شمردیم، أنْ تبْتغوا بأمْوالکمْ بشرط آنکه زن که بزنى کنید بکاوین کنید از مال خویش، محْصنین بنکاح پاک زن کرده، غیْر مسافحین نه بزنا با وى گرد آمده، فما اسْتمْتعْتمْ به منْهن هر که بنکاح متعت بزنى گرفته‏اید از ایشان، فآتوهن أجورهن اجرهاى ایشان بایشان گزارید، فریضة آن بر شما واجب و بریده است. و لا جناح علیْکمْ و بر شما تنگى نیست، فیما تراضیْتمْ به در آنچه با یکدیگر مرد و زن همداستان شدید در کمیت کاوین، منْ بعْد الْفریضة پس آنکه عقد بر کاوین بسته بید، و بر خود واجب کرده، إن الله کان علیما حکیما (۲۴) که خداى داناى است راست دانش همیشه‏اى.